Facerse maior ten unha parte de renuncia obrigada. Non é que as cousas vaian peor nin que todo se volva escuro. É máis ben como se polo camiño foses perdendo parte das ilusións, pero tampouco é exactamente iso. Ás veces, cando escoito unha canción —e pouco importa cal sexa— percibo como nun intre fugaz oSeguir lendo “Aquela forma de sentir”